Gazetecilik, dar bir meslek tanımına sığdırılamayacak kadar ağır bir sorumluluğun adıdır. Bu sorumluluk; kamu adına hakikatin izini sürmeyi, bilgiyi kirlilikten arındırmayı ve toplumsal hafızayı diri tutmayı gerektirir. Gazeteci, yalnızca olup biteni aktaran bir tanık değil; görünenin ardındaki nedenleri sabırla yoklayan, sessizliklerin içinden gerçeği çekip çıkaran bir sorgulayıcıdır. Merak, bu yürüyüşün itici gücü; dil, hakikatin yükünü taşıyan aracı; analitik düşünce ise yanılsama ile gerçeği birbirinden ayıran hassas bir terazidir.
*
Doğruluk, dürüstlük ve güncellik; gazetecilikte yalnızca süslenmiş erdemler değil, vazgeçilmez temel ilkelerdir. Bu ilkelerden ödün verildiği anda kalem; kamu yararının değil, güç odaklarının hizmetine girer. İster bir yolsuzluğun peşine düşen araştırmacı bir haber, ister sıradan görünen ama derin anlamlar barındıran bir insan hikâyesi olsun; kurulan her cümle, toplumun bilme hakkına duyulan saygının sessiz bir tezahürüdür.
Gazeteci, kamuoyunu manipüle eden değil; kamuoyunun sağlıklı bir biçimde oluşmasına zemin hazırlayan kişidir. Bu nedenle gazetecilik; salt bilgi değil, aynı zamanda cesaret, bedel ödeme iradesi ve her şeyden önce sağlam bir ahlaki duruş talep eder. Bu niteliklere sahip olmak bir ayrıcalık değil; gazetecilik iddiası taşıyan herkes için kaçınılmaz bir zorunluluktur.
*
Gazeteciler, kelimelere tutkuyla bağlı olan, adeta "özel bir tür" olarak nitelendirilebilecek insanlardır. Bir mesajı veya bilgiyi hedef kitleye ulaştırmanın sonsuz yolunu keşfetmeyi severler. Onlar için yazmak, zaman zaman zorlayıcı olsa da asla bir angarya değildir. Gazeteci, mesleğini bir görevden öte bir sorumluluk olarak görür; yerel, ulusal ve uluslararası düzeydeki önemli gelişmeleri halka dürüstçe aktarma motivasyonuyla hareket eder.
Bu mesleğin doğasında dikkat ve titizlik vardır. Kaynaklarını, seçtikleri kelimeleri, alıntıları ve hatta yazım kurallarını titizlikle kontrol ederler; çünkü gazetecilik standartları bunu gerektirir. Bir gazetecinin yanlış veya yanıltıcı bilgi verdiği için "ifşa" edilmesi, silinmesi güç bir mesleki utanç kaynağıdır. Sektördeki pek çok kişi için kamuoyunu bilgilendirme sürecinde bilerek ya da hata sonucu yanlış yapmak, en büyük "mesleki günah" olarak kabul edilir.